Van Horen Zeggen – 80 Jaar bevrijding


verteltheater door René Hildesheim

Theatermaker René heeft verhalen van mensen die kind waren in WO II bewerkt tot prachtige verhalende scènes. Speciaal is dat deze verhalen gebaseerd zijn op waargebeurde belevenissen van kinderen uit die tijd.

Deze kinderen – waaronder René zijn vader  en zijn tante – zijn ondertussen overleden, of heel oud. René heeft de verhalen opgetekend en gevisualiseerd.

De verhalen spelen zit af in de regio Brabant, Belgische en Duitse grens.In een theatrale omgeving worden de kinderen meegenomen in de rijke wereld van de fantasie. In dit poëtisch verteltheater gebruikt René Hildesheim minimale middelen. Verhalen worden ondersteund door echte foto’s van de hoofdpersonen.

Afbeelding 18
foto Photo Jasmine  
 

Zoals het verhaal over het hek bij Wyler…… Het verhaal van wiegje van Roos van de Molenstraat uit Veghel……. Of het verhaal van de Joodse jongen Jopie (de vader van René)…… De romance van Ferdinand en Isabel in de grensstreek met België…… Het verhaal van meisje Plien tijdens de Airborne acties Market Garden……

Jonge Duitse soldaten 1941 (fotoarchief Barten Veghel)

Ondanks het zware onderwerp weet René op een luchtige toon en met een lach, kinderen en volwassenen te laten denken over hoe een bepaalde omstandigheid in een conflictsituatie zou kunnen uitpakken.

Roos

“Roos en haar ouders woonden de Molenstraat, daar waar het nu Hoogstraat heet. En tijdens een van de bombardementen in de buurt, schuilden zij in de kelder, samen met de buren. Ze waren met meer dan twintig in die kelder, volwassenen en kinderen en Roos. Omdat Roos ergens moest blijven, legden ze haar op het randje van een kelderplank; daar waar ook weckflessen stonden, en bij elke inslag of trilling lag Roos heerlijk in het aardappelkistje tussen de rinkelende flessen.

Roos als puber (fotoarchief Barten Veghel)

Toen – na het luchtalarm – haar ouders weer naar boven gingen, vonden ze een nieuwe gast in het wiegje van Roos. Een granaat, een blindganger was zo recht door het dak, recht door het plafond, zo in het wiegje geland, en lag daar als een grote baby in de wieg die door haar pootjes was gezakt. De bom was niet ontploft. Alleen het sprei, dat was verbrand.”            

Mijntje

“Ik was, als kind tijdens de oorlog, binnengeslopen op het Heineken-terrein aan de Stadhouderskade, ik verstopte me dan op en tussen de kratten met flessen bier, zodat de werkmannen, maar vooral de portier, me niet zagen.

’s Middags kregen de mensen daar eten in grote pannen (Lamellen). Als ze klaar waren werden deze buitengezet, ik ging er dan met de lepel in en haalde er nog een pannetje eten uit, dat deed ik dan onder mijn windjack en dan rende ik de poort uit”

 
 

De voorstelling eindigt met een bewerking van het gedicht “Koffers” van Sjoerd Kuyper en het betrekken van het dagboek van Anne Frank. En René geeft richting om naar het hier en nu te kijken. De voorstelling heeft een literaire en beeldende inslag. Naast eigen teksten wordt gebruik gemaakt van teksten die voor velen herkenbaar zijn of herinneringen oproepen.

 

Met dank aan Annette Barten, Fotostudio Barten, Peter van Oorschot, Guus Hildesheim, Christine Trimpe, Germaine Hildesheim voor hun persoonlijke verhalen.
Jasmine de Vries voor de foto’s.

Mensen met koffers gaan over de wereld,
van oorlog naar vrede, van honger naar brood.
Vaak zijn ze niet welkom, dan moeten ze terug:
van voedsel naar honger, van leven naar dood.

Mensen met koffers, ze reizen per vliegtuig,
ze reizen per ezel, per trein of per vlot.
Ze vluchten voor machthebbers en hun soldaten,
voor beul of tiran, of een andere God.

Sjoerd Kuyper. Uit: Alleen mijn verhalen nam ik mee. Leopold, 1998.

Bevrijdingscircus (fotoarchief Hildesheim)

 
 
 
 
Informatie of boeking
Van Horen Zeggen kan een mooie bijdrage zijn tijdens de bijeenkomst die u organiseert!
 
Wilt u meer informatie of een boeking plaatsen:
Neem gerust contact op met: René Hildesheim telefoon 06-47939679 of e-mail info@mrpoehaa.nl
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
.